Wyświetlacz ciekłokrystaliczny (LCD) to urządzenie wyświetlające, które wykorzystuje technologię kontroli transmitancji ciekłokrystalicznej (LCD) do wyświetlania kolorów. Jego zalety to niewielkie rozmiary, niska waga, energooszczędność, niskie promieniowanie i łatwość przenoszenia. Jest on szeroko stosowany w telewizorach, monitorach, laptopach, tabletach, smartfonach i innych urządzeniach.Teraz wielufirmy osiągnąć sukces w branży telewizyjnej.
Technologia LCD powstała w latach 60. XX wieku. W 1972 roku S. Kobayashi z Japonii po raz pierwszy dopuścił się błędu –Ekran LCD, a następnie Sharp i Epson w Japonii uprzemysłowiły go. Pod koniec lat 80. Japonia opanowała technologie produkcji STN – LCD i TFT – LCD, a telewizory ciekłokrystaliczne zaczęły się dynamicznie rozwijać. Później do branży dołączyły również Korea Południowa, Tajwan i Chiny. Około 2005 roku dołączyły Chiny kontynentalne. W 2021 roku wolumen produkcji chińskich ekranów LCD przekroczył 60% globalnego wolumenu dostaw, co dało Chinom pierwsze miejsce na świecie.
Ekrany LCD wyświetlają obraz, wykorzystując właściwości ciekłych kryształów. Wykorzystują one roztwór ciekłego kryształu pomiędzy dwoma materiałami polaryzującymi. Gdy prąd elektryczny przepływa przez ciecz, kryształy ulegają przegrupowaniu, aby uzyskać obraz. Ze względu na zastosowanie i wyświetlaną zawartość, ekrany LCD można podzielić na segmentowe, punktowo-matrycowe znakowe oraz punktowo-matrycowe graficzne. Ze względu na budowę fizyczną, dzielą się na TN, STN, DSTN i TFT. Spośród nich, TFT – LCD jest najpopularniejszym wyświetlaczem.
Czas publikacji: 22.09.2025
