Η οθόνη υγρών κρυστάλλων (LCD) είναι μια συσκευή προβολής που χρησιμοποιεί τεχνολογία ελέγχου μετάδοσης υγρών κρυστάλλων για την επίτευξη έγχρωμης προβολής. Έχει τα πλεονεκτήματα του μικρού μεγέθους, του ελαφρού βάρους, της εξοικονόμησης ενέργειας, της χαμηλής ακτινοβολίας και της εύκολης φορητότητας και χρησιμοποιείται ευρέως σε τηλεοράσεις, οθόνες, φορητούς υπολογιστές, tablet, smartphone και άλλους τομείς.Τώρα πολλοίεταιρείες να διαπρέψει στον τομέα της τηλεόρασης.
Οι οθόνες LCD ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960. Το 1972, ο S.Kobayashi στην Ιαπωνία κατασκεύασε για πρώτη φορά μια οθόνη χωρίς ελαττώματα.Οθόνη LCD, και στη συνέχεια οι Sharp και Epson στην Ιαπωνία το βιομηχανοποίησαν. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Ιαπωνία κατέκτησε τις τεχνολογίες παραγωγής των STN – LCD και TFT – LCD, και οι τηλεοράσεις υγρών κρυστάλλων άρχισαν να αναπτύσσονται ραγδαία. Αργότερα, η Νότια Κορέα και η Ταϊβάν, καθώς και η Κίνα, εισήλθαν επίσης σε αυτόν τον κλάδο. Γύρω στο 2005, ακολούθησε η ηπειρωτική Κίνα. Το 2021, ο όγκος παραγωγής κινεζικών οθονών LCD ξεπέρασε το 60% του παγκόσμιου όγκου αποστολών, καθιστώντας την Κίνα την πρώτη στον κόσμο.
Οι οθόνες LCD εμφανίζουν εικόνες εκμεταλλευόμενες τα χαρακτηριστικά των υγρών κρυστάλλων. Χρησιμοποιούν ένα διάλυμα υγρών κρυστάλλων μεταξύ δύο πολωτικών υλικών. Όταν ένα ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται από το υγρό, οι κρύσταλλοι αναδιατάσσονται για να επιτευχθεί απεικόνιση. Ανάλογα με τη χρήση και το περιεχόμενο προβολής, οι οθόνες LCD μπορούν να χωριστούν σε τύπου τμήματος, τύπου dot-matrix χαρακτήρων και τύπου dot-matrix γραφικών. Ανάλογα με τη φυσική δομή, διαιρούνται σε TN, STN, DSTN και TFT. Μεταξύ αυτών, η TFT-LCD είναι η κύρια συσκευή προβολής.
Ώρα δημοσίευσης: 22 Σεπτεμβρίου 2025
